Zondag 1 September 2013 was een historische dag voor MUG. Voor het eerst in de historie van de oudste frisbeevereniging van Haarlem nam een afvaardiging deel aan de nationale mixed competitie. En wel in de derde divisie!
De MUGgen waren zich bewust van dit historische moment en begonnen de eerste wedstrijd tegen de Veenendaal Tijgers ietwat gespannen. Dit resulteerde in veel unforced errors. Veenendaal strafte dit vakkundig af en kwam al snel -door clean spel van hun kant- met 4-0 voor te staan. Gelukkig voor beide teams herpakten we ons en werd het een intense wedstrijd. Toch pakte Veenendaal halftime met 8-6 (of iets in die orde van grootte). Na halftime zette de Veenendaal Tijgers er een tandje bij en de winst ging dan ook verdiend hun kant op (11-7). Een leuke wedstrijd met lange punten, maar toch bleef dat gevoel knagen: “wat als we beter gestart waren?”
De tweede wedstrijd tegen Ultimus Prime was dat precies wat we deden. Onze deep game liep vloeiend en vrij eenvoudig liepen we uit naar een 4-0 voorsprong. Kat in het bakkie, dachten wij. Maar daar dacht UP anders over. Zij zetten een zone op om onze deep game te stoppen, en wij hadden daar geen goed antwoord op. Het bleek knap lastig om een heel speelveld lang om die gele muur heen spelen. UP kwam knap terug, maar MUG wist nog wel halftime te pakken met 8-6. Het werd zelfs 9-9… Maar toen maakte UP in een break 9-10 en ook het laatste punt ging naar de Hagenaars: 11-9, wederom een erg leuke wedstrijd en een les dat ultimate toch zeker ook een mentaal spel is.
Oh, en dat zone effectief kan zijn.
De laatste wedstrijd was tegen Airborn. Een wedstrijd `om het echie’: de winnaar zou zich handhaven, de verliezen zou degraderen naar de 4e poule. We begonnen de wedstrijd belabberd, een ander woord is er niet. We waren niet scherp, moe (logisch), maar vooral misten we de intensiteit. Al snel keken we tegen een 5-1 achterstand aan, want Airborn speelde rustig haar punten uit en wist (te) eenvoudig te scoren. Tijd om de koppen bij elkaar te steken tijdens een time-out. Gelukkig konden we de knop omzetten, onze spelers zoemden als een mug om hun verdediger, er werden weer (lay-out) D’s gemaakt en MUG vocht zich terug in de game. Halftime ging met 8-6 naar Airborn, maar MUG rook bloed: het was mogelijk om deze game te pakken. Het werd 9-7… 9-8… 9-9… en jawel, 9-10! Uiteindelijk bleek Airborn niet bij machte om deze slag te verwerken en MUG pakte de game met 9-12!
Een geweldig resultaat en ik ben dan ook trots op het team! Ik denk dat het een puike prestatie is om from scratch in de derde divisie te beginnen en je daar te handhaven. Het was leerzaam om tegen andere teams te spelen, en komende weken gaan we dan ook aan de slag met zone!
PS Ted heeft me gevraagd om ook iets te schrijven over de 3e divisie als geheel. Maar behalve dat de Veenendaal Tijgers promoveren en Airborn degradeert, heb ik niets meegekregen van de andere wedstrijden. Niet uit desinteresse, maar wij speelden zelf drie spannende wedstrijden tegen gelijkwaardige tegenstanders. Ik weet dat de WU het lastig vond om de divisie-indelingen te maken, maar de indeling van de derde was toch zeer geslaagd!